boekzoek

De treinreis naar de Koekstadse boekenmarkt is een hele onderneming deze zondagmorgen. De eerste trein rijdt voor mijn neus weg en dwingt mij tot een troosteloos wandelrondje langs gesloten winkels en donkere etalages. In de rugzak vandaag geen boek voor de treinreis, ik zal de ruimte hard nodig hebben voor nieuwe aankopen.

De volgende trein komt niet ver na een noodstop. Meer dan twintig minuten lopen er mannetjes in felle hesjes zorgelijk te kijken. Mijn lief is aan het hardlopen en komt, ongerust na vele smsjes, een kijkje nemen. Het helpt, even later gaan we rijden en met een laatste zwaai is het eindelijk tijd om richting Koekstad te gaan.

In Koekstad heeft de zon plaatsgemaakt voor een gordijn van regen. Het is rustig in de straten langs de mooie rivier en het goed snuffelen tussen de elegant geprijsde boeken. Binnen vijf minuten heb ik mijn eerste twee aankopen gedaan en gaat het richting de Dikke van Dale voor een kop koffie met de Kacofamilie.

Twee bakken zwart goud later met de Kaco's terug naar de kade. Op boekzoek. Ieder heeft zijn of haar eigen voorkeur maar kijkt en zoekt net zo hard voor de ander. Ik heb een regenjasje aan en trek me niets aan van het watergeweld, maar vele bezoekers laten het afweten. Het gevolg is dat de kramen goed te bereiken zijn en populaire titels nog te vinden zijn.

Tegen half twee zoeken we een droge plek om wat warms te eten. Er gaat een bericht uit naar de neven en de keuze valt op de voormalige Wimpy waar we een bord vette hap naar binnen werken.

Inmiddels zijn de centen op, de tassen vol en ontilbaar, tijd om terug te gaan naar het Kacohoofdkwartier. Ondertussen is ook medeblogger Matijn met zijn verkering in de Koekstad aangekomen, een uitgebreide communicatie per sms brengt hem diverse aankopen maar de verkering niets.

In het hoofdkwartier komen de aanwinsten op tafel, er wordt gekeken, gebladerd, gediscussieerd en dubbele aanwinsten geruild. Dan wordt het stil, boeken gaan open en gedurende anderhalf uur klinkt er niets anders dan het ritselen van bladzijden, af en toe vergezeld van goedkeurend gebrom en een mooi glas bier.

Als mijn lief ook is aangeschoven na een dag hard werken gaan we eten. Ondanks de vette hap tussendoor is de tafel binnen no time leeg en is het tijd om met de aanwinsten naar huis te gaan. Tot slot, een dikke knuffel en hartelijke dank aan de bewoners van het Hoofdkwartier, volgend jaar weer?