woensdag 8 juli 2009

Vakantieverhalen (2)



We hebben er al een heel eind opzitten, zijn net door de mistroostige buitenwijken van de voormalige mijnstad Alés gereden en vinden nergens een camping. Twee, naar een naburige camping gevraagde, Stokbroodkaasenwijnlanders reageren verbaasd. Een camping? Hier? Er zit dus niets op, we moeten door.
Bernard, onze TomT die mee is voor als we hopeloos verdwalen of geen camping kunnen vinden (lang leve de POI), ziet ook niets in de buurt. In Alés nemen we een lekker glas op een terras en besluiten door te fietsen. Dit is geen gebied voor toeristen, maar we willen hier wel in de buurt zijn. Een mijnmuseum is hier te zien, even verderop hopen we met een stoomtrein de Cévennes in te rijden, een camping hier zou mooi uitkomen.
Buiten de stad, aan deze kant is het veel mooier, spotten we een bordje. Camping links. Meer niet, geen afstand, geen adres. We slaan dus maar af, het kan 100 meter zijn, maar ook 15 kilometer. een lange rechte weg volgt. We rijden tussen de wijnvelden en gehuchtjes, maar nergens een camping. Dan, na, inderdaad 15 kilometer, een rotonde met een aanwijzing. Links een camping, rechts ook.
We kiezen rechts en even later duikt er een bord camping op. Yes! Met zwembad, bar en veel meer aldus het bord. Deze wordt het! We rijden de camping op, het is verdacht leeg. Het zal toch niet weer een van die dichte campings zijn? Gelukkig, er is een Accueil met een dame achter een bureau.
Tuurlijk, we zijn welkom, het is niet druk, dus ga maar staan waar je wil. Twee nachten besluiten we, een mooie uitvalsbasis voor uitstapjes en een zwembad om de hitte af te spoelen. Rekening nummer 5 krijgen we. De camping is net een paar dagen open na een sluiting van enige jaren krijgen we te horen.
Als de tent staat kijken we eens goed rond. Prachtig, nieuw sanitair, ruime plaatsen en verder helemaal niemand te zien. We zijn de enige gasten op deze camping met zeker 200 plaatsen! Even later liggen we in het, speciaal voor ons geopende, zwembad. Heerlijk.
Uiteindelijk boeken we nog een nacht bij, dit is zo'n mooie, rustige plek, fantastisch. In de nacht is het doodstil, op een na als een dronken automobilist midden in de nacht frontaal tegen een boom knalt op de weg buiten de camping. We staan allebei van schrik binnen 2 seconden buiten de tent en zien even later een auto met kapotte koplampen doorrijden. De volgende dag zien we bloedsporen en kapot glas op de weg.

Tot mijn verbazing heeft de camping een goed leesbare website.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten