overval

"Voor mij was het een beetje moeilijk. Het was heel anders dan ik verwacht had, ik zat helemaal te trillen weet je". Aan het woord de 19 jarige verdachte uit het verre Grachtengordelstad. Samen met een vriend uit Crimetown overvalt hij afgelopen februari een juwelier in Provinciehoofdstad. Met een neppistool lopen de twee de winkel binnen waar twee meisjes aan het werk zijn. Ze moeten, onder de dreiging van het wapen, mee naar een kantoortje boven waar ze moeten knielen. Een van de winkelmeisjes is bezig met haar eerste werkdag en is net net twee uur in de winkel als de twee binnenkomen. Ze verhaalt de doodsangst die ze uitstaat als de twee de winkel leeg roven. Vooral de rust die ze uitstralen en opmerkingen "als ze iets uithalen dan blazen we ze weg" maken dat ze denkt het einde van de dag niet te gaan halen.
De 19 jarige tracht zijn aandeel te bagataliseren. Het is niet zijn idee, zijn mededader is degene die al weken aan zijn hoofd zeurt over de overval. Hij wist niets van een wapen, dat ziet hij pas een seconde voor de overval. "Maar het was geen wapen om mee te shooten weet je". Net als hij pas de avond ervoor, op het perron van het Crimetownse station, hoort van het plan en daar ook voor het eerst de tas met bivakmutsen, tie-wraps en tape ziet. Dat hij toch meegegaan is met zijn maat komt door de nacht vol drank, "wel vier flessen wodka". Daarnaast "dacht ik dat het toch niet door zou gaan".
Hij is vreselijk geschrokken van de overval, "toen ik de schrik op die gezichten van die meisjes zag weet je". Zich omgedraaid en weggelopen is hij niet. "Ik kon mijn vriend niet in de steek laten".
Dan onderbreekt de rechtbank de zaak. Er zijn beelden van de beveiligingscamera en die moeten bekeken worden. Het klaarzetten van een laptop die de beelden kan tonen duurt drie kwartier. De afdeling ICT hier is een toonbeeld van hoe het niet moet. Apparatuur is niet voorzien van de juiste programma's en tijdens het bekijken van de beelden gaat de computer uit.
Daarna vertelt het winkelmeisje wat de overval met haar heeft gedaan. Ze praat over de angst die ze heeft, sinds de overval voelt ze zich geen seconde meer veilig, "angst beheerst mijn leven". Haar werkgever heeft haar ontslagen omdat ze daardoor niet goed meer functioneerde en dat doet extra pijn. Tijdens de overval dacht ze maar één ding "schiet mij maar dood, dan is het voorbij".
"Zoals zij zegt, hetzelfde voelde ik ook tijdens de overval" zegt de overvaller daarna. Een van de rechters merkt op dat het meisje toch echt het slachtoffer is van zijn handelen. "U heeft het leven van iemand volledig in de vernieling geholpen, wat zou het met u doen als het uw moeder was die in de winkel stond en slachtoffer werd?" Veel spijt zegt de overvaller, heel veel spijt.
"Meneer komt met stip binnen" aldus de officier van justitie. "In één minuut en veertig seconden heeft meneer het leven van twee mensen voor altijd op de kop gezet. Voor een slechte grap die honderdeneen euro veertig opleverde?" Eenentwintig maanden waarvan zeven voorwaardelijk is de eis.
Het valt mij tegen.