Ik fiets de ondergaande zon tegemoet. Mijn benen bruisen van de energie en binnen no time heb ik een stevig tempo. De stad uit scheur ik over de eerste hobbelstrook, prachtig, stevig trappen, lichtjes in het zadel, het stuur klemvast in de handen en het hele lichaam soepel als een veer.
Ik ben op weg naar de kasseienstrook voor Twickeldorp en minder geen vaart. Even soepel vlieg ik over de kinderkopjes en de stenen die volgen. Drieëndertig geeft de teller aan en het is feest. De brug bij Twickeldorp vlieg ik op, maar sla bovenaan links en laat de camera van Pleitmevrij net zo links liggen.
Dan vijf lange rechte kilometers, ik schakel een tandje bij en versnel. Heerlijk, de wind wappert door de haren (?) en even later ben ik bij de rotonde van de wokchinees. Terwijl mijn schaduw steeds langer wordt gaat mijn stuur richting Bierbrouwersdorp. Vlak voor de bebouwde kom spot ik twee andere renners voor me. Ik geef een extra dot gas en passeer ze met een enorme vaart.
Killing in the name of!
http://www.youtube.com/watch?v=fNg09WYT48I
BeantwoordenVerwijderennionati
mooi liedje (zit weer heerlijk een week in mijn hoofd en stofzuigen gaat een stuk sneller, moet liedje misschien op mp3 zetten ben ik ook sneller op werk met de fiets - nog voordat liedje afgelopen is waarschijnlijk) met meneer wapperende haren......ach u snapt het wel; jij hard kunnen fietsen, ik ook van die krullen die geen kant op kunnen, vinden het allebei een mooi liedje.....fietsze dit weekend, ga ik mijn haren verven:)
BeantwoordenVerwijderen