parkeerl*l

Het is een hectische dag. Om half acht vanmorgen, op haar vrije dag, begint Kriens telefoon te rinkelen en houdt daar vervolgens niet meer mee op. De zaak Marike H. blijft om het kwartier de kop op steken en de dag beginnen we in de studio. Daar moet Krien een voice-over opnieuw inspreken na nieuwe ontwikkelingen.



Dan gaan we op pad. Voor wat geïnspireerde interieurklusjes in huis gaan we wat regionale kringloopwinkels bezoeken, te beginnen in Boeskooldorp. Een waanzinnig gave kringloop, we komen buiten met een mighty mooie (kantoor)stoel, de eerste wereldbol, MelkdeWitteMotor-glazen om de gesneuvelde exemplaren van Baasje te vervangen en nog veel meer.



Dan gaan we verder, naar Dinkeldorp. Het bezoek aan de kringloop daar (leve de TomT.) is net zo succesvol met een nieuwe wereldbol, een ouderwets wollen fietsshirt voor de Kluphuiscollectie en wederom veel meer. Inmiddels hebben we aardig trek gekregen en gaan in het dorp op zoek naar een bakker.



Op de nieuwe parkeerplaats in het dorp parkeren we de auto en terwijl Kriens telefoon weer gaat, loop ik naar het filiaal van de Hollandsche Eenheids Maatschappij. Daar valt vast wel wat te halen, maar als ik de winkel in wil lopen merk ik dat de opening van dit filiaal pas morgen is. Natuurlijk. Samen lopen we een rondje van nog geen 5 minuten, op zoek naar leverancier van maagvulling. Niets.
We kletsen nog wat over het gezellige dorp en de vriendelijke mensen als ik een parkeerl*l spot.
Tegelijkertijd spot ik ook het gele papiertje onder de ruitenwisser. K*t! We kijken elkaar aan en gaan op zoek naar een aanwijzing dat het hier gaat om betaald parkeren. Nergens te zien. We spreken de parkeerl*l aan en vragen uitleg. De blauwe kaart! We hadden de blauwe parkeerkaart neer moeten leggen! Krien haalt 'm uit haar tas, een gloednieuwe, net vorige week aangeschaft. Het mag niet baten, ook als we vertellen alleen maar een rondje door het aardige dorp te hebben gelopen om brood te zoeken.
We hebben de auto in een blauwe zone geparkeerd en daar valt niets aan te veranderen. inmiddels komen er van allerlei kanten mensen met gele papiertjes aanlopen. Niemand heeft de gebodsborden gezien. Die hadden we wel moeten zien, zegt de P-l*l, dat is hier altijd al zo. We leggen uit dat het ons eerste bezoek is aan het dorp en dat we nergens borden hebben gezien. Het blijft niet helpen en als er nog meer mensen komen, besluiten we weg t gaan. Hier valt niets tegen te doen.
Op weg van de parkeerplaats zien we een bord staan, onzichtbaar vanaf onze parkeerplek. We maken een extra rondje en zien dat, ergens in een woud van reclameborden en verkeersborden inderdaad een bord staat. Op het bord staat een klein, bijna onleesbaar, tekentje waaruit moet blijken dat er iets moet. Ook zie ik dat de P-l*l druk bezig is met het opnieuw uitschrijven van boete's. Leuk middagje zo, met €60,- per bon! Grrr!