(archieffoto)
Boven Textielstad hangt een donkere lucht, maar tussen Höksebargen en Watwaserheteerstbergen schijnt de zon. Vanaf dat moment blijf ik de zon volgen. Het is heerlijk op de oale fiets. Ik ben op weg naar L.A. om zo lekker aan te schuiven bij Baasje. Hij kookt vanavond een lekkere stoemp en dat zijn mij de kilometers wel waard.
Zonder problemen weet ik een constante snelheid van rond de 29 te houden, de benen malen heerlijk rond. Halverwege Grolle schiet ik het nieuwe fietspad over het oude spoor op. Het asfalt is zo glad als een biljartlaken en het is jammer als ik eraf moet. Vlak voor L.A. maak ik nog een kleine omweg, het gaat zo lekker. Bij de oude werkplaats schiet ik de Tankweg op en fiets de zon tegemoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten