harm job in het wild!

Kort nadat ik mijn kaartje uit de automaat heb getrokken sta ik alweer in de rij om ze om te wisselen. Voor de derde keer in een aantal dagen rijden er geen of bijna geen treinen. Van één weet ik het zeker, die rijdt plots zonder aankondiging voor mijn neus weg, op een tijdstip dat er normaal geen treinen rijden. Sterker nog, het was zo plots en onverwacht dat er nog mensen instappen terwijl de deuren dichtgaan en een deur tijdelijk klem(*) komt te zitten.
Dan knetteren er tegenstrijdige berichten door de speakers. Er rijden minder treinen volgens het ene bericht, terwijl de andere spreker alleen maar meldt dat er geen treinen rijden. Een typisch staaltje overzicht met als achterliggende gedachte totale verwarring van de reizigers. Een gefrustreerde en medewerker van de spoorwegen zegt dat een versleten wissel keer op keer de problemen veroorzaakt. Voordat ik meer kan vragen wordt ze van drie kanten tegelijk besprongen door wanhopige medereizigers.
Voor mij is het over. Zeker als ik advocaat CaCO₃ van de zaak van vanmorgen bel en van hem hoor dat hij een hele serie getuigen wil horen en dat doorgang van de zaak geenszins zeker is. Aangezien aankomen in Beschuitstad ook geenszins zeker is, besluit ik om te keren. Ik spreek met CaCO₃ af dat ik hem later op de ochtend kan bellen over de voortgang van de zaak.



(* = bij de spoorwegen zit nooit een reiziger klem, maar een deur, net als er geen vertragingen meer bestaan, maar treinen die over 10/15/20/niet (doorhalen wat niet van toepassing is) minuten binnenkomen. breng slecht nieuws positief, dan zijn er minder klachten)