Ze hebben gelijk, de weg is inderdaad afgesloten. Merk ik als ik halverwege door de blubber voor een grote, onoverbrugbare, geul sta. Even lekker een rondje zit er al niet meer in, mijn ritme is verstoord. Niet alleen door de Baustelle, ook de batterij van de teller is leeg zodat ik niet weet en of het wel goed gaat.
Maar goed, ik ben wel blij weer even op de fiets te zitten, dat is te weinig gebeurd de afgelopen weken. Minder op de bank en meer op de fiets dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten