Vanuit het verre Torenstad belt mijn moeder. Of ik verzorging nodig heb. Lief. Maar er is weinig verandering aan het ziektefront. Volle zakdoeken, liters thee met honing naar binnenwerken, onbedaarlijke hoestbuien, kopfschmerzen, het schiet nog niet op. "Je klinkt al wel beter dan gisteren" aldus Krien aan de telefoon. Ik wil haar graag geloven, ben het inmiddels aardig zat.
In E'de a/zee heerst het ook; maar niet zo heavy gelukkig. Get well ;-)
BeantwoordenVerwijderen