Het is een leerzame dag vandaag in de rechtbank van Beschuitstad. Twee deskundigen zijn door de rechtbank opgetrommeld om klaarheid te brengen in de Textielstadse kindermoord. De zaak loopt al een tijd, links en rechts series onderzoeken, verhoren en zittingen. Het is natuurlijk een supertriest verhaal, een anderhalf jaar oud jongentje dat zo zwaar is mishandeld dat hij door inwendig bloedverlies is gestorven. De moeder en haar voormalige partner zijn de twee verdachten in de zaak. Beiden ontkennen, moeder heeft een alibi, aldus het OM en de advocaat, maar de rechtbank laat haar, ondanks vele verzoeken, achter de tralies tot alle deskundigen hun woord hebben gedaan.
Vandaag de eerste twee deskundigen, een patholoog van het NFI en een medisch specialist kindermishandeling van hetzelfde NFI. Een bijzonder interessante en leerzame sessie. De details zal ik iedereen besparen, het moment dat de patholoog verontwaardigd uitroept "het gaat om stukjes behaarde hoofdhuid, in het gezicht wordt niet gesneden, dat zou mutilatie zijn" zegt denk ik genoeg.
Net zo interessant is de DVD van een verhoor van de partner. Op een groot scherm is te zien hoe het vuur hem aan de schenen wordt gelegd. "Horror!" roept de verhorende agent tegen de man. "Wat jij zegt dat kan niet!" "Horror!" De verdachte vouwt zijn handen voor zijn gezicht en huilt.
De reden dat we het verhoor zien wordt ook duidelijk. De advocaat van de moeder wijst de rechtbank op het feit dat de man tijdens zijn verhoor, en ondanks zijn ontkenning, de vrouw lijkt vrij te pleiten. "Die was er toch niet" roept de man ergens tussendoor. Voor de advocaat is er maar één oplossing, de vrouw moet nu vrij. Na een klein halfuur is de rechtbank er uit. Niets ervan, pas du tout! Ik snap het ergens wel, ik heb ook de deskundigen horen verklaren over "oud letsel". Het kind is voor zijn dood vaak mishandeld, dat staat vast. Moeders moet dus geweten hebben dat er iets niet in de haak was.
Volgende week gaat de zaak verder, twee dagen zijn er uitgetrokken. De moeder wil niet bij haar ex in de buurt komen, "hij heeft mijn kind vermoord, ik weet niet wat ik doe als ik hem zie" roept ze tussen de tranen door. Als dat maar goed gaat, ze zitten donderdag naast elkaar voor het hekje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten