Heel voorzichtig zit er klein beetje progressie in en af en toe kan ze een paar graden rechter op staan. Dan wordt de pijn weer te erg en kan ze alleen maar weer op de bank, bijkomen. Lopen, meer dan een paar meters, gaat niet.
Van het bank/thuiszitten wordt ze onderhand helemaal krankjorum en dus grijpt ze elke gelegenheid aan om er even uit te komen. "Waar ga je boodschappen doen, dan breng ik je weg en blijf wel met een boek in de auto zitten totdat je klaar bent".
Ik heb verschrikkelijk met haar te doen. Haar te zien liggen, kreunend van de pijn bij haar verplichte oefeningen, is hartverscheurend. Om het leed wat te verlichten zijn we even op pad geweest om een R4 kaartje op de kop te tikken. Met dank aan Buuf#13 en Buurvrouw Krattenstapelaar kan ze nu meer dan 100 spelletjes doen.
Kijk dus vanaf nu niet vreemd op als je ergens een Mannetje op een parkeerplaats ziet staan met een supergeconcentreerde Krien achter het stuur. Ik ben dan ergens in de buurt boodschappen aan het doen en Krien geniet van "eens wat anders dan het uitzicht vanaf de bank" en haar spelletjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten