Het is een machtig mooie col, de Bonette. Dat blijkt vandaag maar weer. Alles uit elkaar, overal groepjes die zich te pletter fietsen tegen de berg op. Wat een feest.
Ik zou 'm zelf ook op willen fietsen. Doe ik alleen in de afdaling deze renner niet na. Rechtdoor in de bocht kukelt hij naar beneden en doet hij een "mijn hart stond stil, maar mijn Pontiac liep" na. Gelukkig zelf niet heel ver, maar zijn fiets ligt onbereikbaar onder aan de helling. Een lift met de motor naar beneden, op zoek naar een fietsenmaker, zit er niet in krijgt hij te horen van de wedstrijdleiding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten