Het ging heftig tekeer gistermiddag. Ik ben net op tijd thuis van ons zondagse fietshonk drie kilometer verderop. Terwijl in de Pieperdepiepstraat de overkant door een regengordijn onzichtbaar is, kletteren er bij het honk en verderop pingpongbalgrote hagelstenen naar beneden. Gevolg was dat vier opgesloten fietsers geen andere keuze hebben dan zich te laven aan de sportdrank, afgewisseld met telefoontjes naar mij over de nog te verwachten duur, en korte uitstapjes naar het schoolplein voor een foto.
Niet alleen bij het fietshonk was het noodweer. Op de camping van Opa&omavandeoverkan en Buur#15 slaan hagelstenen tentzeilen, afdakjes en motorkappen kapot. Het moet een angstig gebeuren zijn om tijdens een bui als deze in een tent of caravan te zitten.
De schade veroorzaakt enige tijd later wel weer een klein buurtopstootje waarbij de ene na de andere buur een kijkje neemt op straat. Krien en ik laten zelfs het eten voor wat het is. Op straat nemen we de extreme omstandigheden van het weekend door. Het verlies van onze Vaderlandsche Trots en het weer. Ijzige toestanden vragen om een koele oplossing blijkt al snel en vanuit de voordeur van #13 verschijnt een vriezerlade vol heerlijke ijsjes. Even later staat iedereen vol tevredenheid aan een stokje te sabbelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten