pfffff

Om half drie kan ik eindelijk mijn lunch naar binnen werken. Vanaf negen uur zit ik in de Beschuitstadse rechtbank en het gaat geweldig. Maar niet heus. Het is een drukte vanjewelste, mijn agenda voor de dag staat barstensvol en ik ben berendruk om de "concurrentie" bij te benen. De "concurrentie" is er vandaag in grote meerderheid op uit getrokken en welke zaal ik ook binnenloop, ik ben niet de enige.
Op zich niet erg, maar als de eerste zaak al meer dan één schorsing van zeker 20 minuten oplevert en uiteindelijk niet doorgaat weet ik dat het uit de klauwen gaat lopen. En dat doet het. Het werkt ook niet mee dat rechter Gevenennemen voorzit. Net zij is nou net die ene rechter die echt geen kaas heeft gegeten heeft van communicatie. Al helemaal niet van omgangsvormen in deze regio.
Dat blijkt als halverwege de volgende zaak de verdachte plots opstapt. De duidelijke probleemrijpejongere staat voor de zitting op de gang al te stuiteren van de zenuwen. Zijn advocaat Kaboutermans heeft alles gedaan om hem gerust te stellen en de reclassering is met twee begeleiders gekomen. Het helpt niets als rechter Gevenennemen zijn zenuwen niet opmerkt en hem aan een steeds indringender verhoor onderwerpt, zijn woorden slecht interpreteert en duidelijk blijk geeft van haar ongeloof over het eigen verhaal van de zenuwman.
Na een zoveelste schorsing heeft Zenuwman er genoeg van. Eerst beroept hij zich op zijn zwijgrecht en als dat genegeerd wordt staat hij bruusk op en loopt de zaal uit. Even later stapt ook advocaat Kaboutermans op. Zijn cliënt heeft hem opgedragen de verdediging te stoppen en hij staat met lege handen.
Ondertussen is ook bekend dat de zaak van 11.15 uur, een vrachtwagenchauffeur die een ongeval veroorzaakte, later gaat beginnen, de advocaat van de chauffeur is zojuist zelf betrokken geraakt bij een aanrijding en kan geen kant op. Ik ga snel in de perskamer zitten en begin te tikken, maar voordat ik goed en wel bezig ben en net als ik een eerste hap brood neem, gaat de telefoon. Raadsman Boemisho is heelhuids maar emotioneel en trillend aangekomen en de rechtbank wil nu beginnen met de zaak.
Zucht, ik pak snel mijn spullen bij elkaar en ren de gang door naar zaal D.
De zaak zit juridisch wat ingewikkeld in elkaar en het wordt uiteindelijk half twee, precies op tijd voor mijn volgende zaak. Ik grijp de kans aan om snel een paar berichten te mailen via de wifi en duik net een paar seconden te laat zaal B in. Mijn maag tekent protest aan, luid gerommel klinkt, en ik hoop dat de zaak snel klaar is.
Als ik eindelijk aan mijn brood kan beginnen komt collega Jaapmens de perskamer binnen. Hij zat bij de zaak van het doodgereden jongetje en heeft een interview met advocaat Blaaskaak. Als hij ook het OM over de zaak heeft gehad versturen we het geluid met mijn laptop. Dan ben ik klaar en kan op pad. Buiten schijnt de zon en in Textielstad aangekomen vallen er een paar druppels op mijn hoofd. Heerlijk.