verrassing

Ik dacht dat ik met mijn (inmiddels al niet meer zo) nieuwe fiets al een heel erg mooi verjaardagskado van Krien had gekregen, maar ze dacht er zelf toch anders over. En zo zaten we tegen het einde van de ochtend in Mannetje, op weg naar die superfantastische Oosterbuurse fietsenwinkel.


Krien had mij een hele mooie kadobon gegeven, ik mocht gaan uitzoeken wat mijn hartje begeerde in mijn favoriete winkel. En zo liep ik dus even later wat te dralen door de winkel. Want ik had wel een wensenlijstje, maar ja, als ze mogen uitkomen, is het toch een ander verhaal.
Het mandje bleef dus lang leeg. Een gereedschapsbidon was de makkelijkste keuze, de rest werd wat ingewikkelder. Eerst voors en tegens afwegen. Uiteindelijk kreeg het mandje wel deels vol, wat mij de opmerking opleverde dat ik me wel erg had weten in te houden.
Vond het zelf nog wel meevallen. Een windbreakertje, een nieuwe bandana en een paar dunne overschoentjes voor als het net te warm, maar toch net te koud is. Alles in maagdelijk wit. Past mooi bij mijn zwarte fiets vond ik.