Of buurvrouw Krattenstapelaar in de gaten had dat haar geliefde twee huizen verderop, aan de bar van een zeker kluphuis, zat na een klimtocht in het donker, weet ik niet. Daarvoor was ze misschien te verzonken in een televisieprogramma. En te druk met het telefonisch bespreken daarvan met Krien. 
Buurman K. had uit Spaghettiland een mooi flesje gerstenat meegenomen en het was tijd om deze gezamenlijk te testen.
Zo gezegd zo gedaan. Een echt biertje om te delen. Laat ik daar maar eens mee beginnen. De inhoud van de fles, 66cl, doet vermoeden dat de inwoners van Spaghettiland van het dorstige type zijn. Twee pijpjes in een fles, tsjonge. Dan de geur. Behoorlijk sterk voor een "gewoon" biertje. En bitter, doet vermoeden dat de smaak ook richting de bittere kant gaat. Klopt, blijkt bij de eerste slok. Aangenaam bitter zelfs, niet het scherpe van een Grolsch, maar smakelijker. De kleur, voor zover dat goed te zien was in het kluphuis, mooi. Licht tot midden goud, met een mooie schuimkraag. En met twee originele glazen om het uit te drinken, beleven we een mooi moment. Totdat K. weer, in het donker, thuis moet zien te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten