Het is inmiddels behoorlijk warm, het zweet zou me bijna van het hoofd rollen, ware het niet dat mijn bolletje met een dikke laag make-up is bedekt. "Anders glimt het zo op beeld" aldus de visagiste die plots voor mij staat. Dan roept de regisseur "het ging perfect, maar we doen het nog een keertje" en ik stel me opnieuw op naast de camera en grijp Krien's hand.
Ik ben in Nimwegen, op verzoek van Hetliefstezusje. Ze produceert een bedrijfsfilm en heeft figuranten nodig. "Voor de schouwburg scène" loop ik hand in hand met Krien telkens opnieuw weer over de rode loper het theater binnen. Dan weer is de timing verkeerd, dan rent "de actrice" net iets te hard over de loper. Uiteindelijk staat het er op en gaan we door met de volgende scène.
De camera krijgt een nieuwe plek en opnieuw loop ik over de rode loper. Net zolang tot het goed is. Als ik het goed bekijk vallen Krien en ik, als laasten binnen, net buiten het beeld en lopen we voor niets naar binnen. Het geeft niets en ook bij de volgende take kijk ik blij en vrolijk.
Dan staat het er op. Het is tweeënhalf uur later. Ik schat in dat er hoogsten 8 seconden beeld over blijft in de uiteindelijke montage, maar misschien schat ik dat te hoog in. Het maakt niet uit, ik heb een leuke middag, verdien wat centen en help Hetliefstezusje. Ik wil dit best vaker doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten