fahrrad

Ik had 'm zo mooi gepoetst dat ik 'm niet binnen kon laten staan. Zeker niet met dit prachtige weer. Dus heb ik de outfit maar aangetrokken, de helm opgezet en ben ik er maar op gesprongen. Op mijn goeie oude trouwe reesfietsje. Reserve binnenbandje gekocht en met de kop in de wind. En waaien deed het. Buitenaf en net over de grens, stevige tegenwind. Trappen dus, stampen. In NetoverdegrensStadt even een korte stop gemaakt. Kwam erachter dat ik nog niet echt heel veel gegeten had, dus snel even een broodje bij de S(elbst)B(edienung)-Backer en weer door. Het land van de meanderende Dinkul. Prachtig. Heerlijk. Verfrissend. Nog een keer!