"I'm on my way"

Ik was er helemaal klaar voor. De boterhammen en de koffie zaten al in de tas, mijn jas hing op de stoel en de fiets was al van het slot. Ik kon zo het huis uitstuiven en in de trein springen. Als die grote mega-zaak opeens toch zou door blijken te gaan. Om half 9 exact belde ik met de Beschuitstadse rechtbank. Heb ik iets gemist en moet ik als de wiedeweerga komen?

Gelukkig niet. De zeezeilers met hun kilo's coke aan boord, op weg naar Textielstad, zitten voorlopig nog niet in het verdachtenbankje. Pffjoei! Ik haal diep adem. Dan zie ik een "leuke" zaak staan bij de politierechter. Over een half uur! Ik spring, via mijn jas en tas, op de fiets en zit even later bij de zaak van een boze meneer die in de krant een medeclublid van een hondenvereniging bedreigde. Had ik de boterhammetjes niet voor niets gesmeerd.