episode 158

Deze week in de week van het openbaar vervoer...

Harm Job doet dansjes!

kentekenen

Gewaagd. Anders kan ik niet zeggen. Een gewaagde kentekenkeuze. Del-X. Alsof je een hele grote bent. En dan gewoon je auto parkeren op de parkeerplaats bij de plaatselijke supermarkt. Grappig.

(met muziekje...)

***ster***

"Ik zie een ster, hij staat zo ver. Maar strakjes komt hij dichterbij"

Het is tijd voor een nieuwe ronde "kentekenen" bij onze Oosterburen. Deze trof ik afgelopen zaterdag aan op een parkeerplaats bij een grote Netoverdegrensstadtse supermarkt. De bezitter van dit kenteken voelt zich waarschijnlijk een echte ster. Dat constateer ik na het zien van de grootte van zijn voertuig. En ja, ik weet wat de lengte of grootte van je auto zegt over iets anders. Van horen zeggen, want ik heb zelf geen auto, alleen een fiets...

krantje?

De vaste treinreiziger wordt er ondertussen horendol van. Met de komst van de nieuwe gratis tabloid in Textielstad valt er 's morgens vroeg te kiezen uit maar liefst drie gratis kranten! Twee van de kranten, Spits en Metro bestaan voornamelijk uit snelle, van persbureaus afkomstige, berichten, terwijl nieuwkomer De Pers een hele eigen inbreng biedt.
Elke ochtend blader ik alle drie door. Snel, want de reisduur naar bijvoorbeeld Beschuitstad is ergens rond de vijftien minuten. Krap tijd dus om een drie tabloids te lezen. Zelf ben ik blij met de oversteek van De Pers naar het oosten. Een lekker leesbare en goedkopere kopie van de nummer één in krantenland, de NRC-next, met iets meer diepgang dan de rest. Die sla ik dus als eerste open. Of los zoals we hier zeggen.

Grappig is dat het niet alleen treinreizigers zijn die zich elke ochtend weer door de stapel kranten worstelen. Ik zie steeds vaker mannetjes op fietsjes langskomen die snel van alle kranten een stapeltje in de fietstas stoppen. Van één van hen begreep ik ooit dat hij zijn halve bejaardenflat voorzag van de dagelijkse krant. Want "met de huidige pensioentjes kan niemand meer een krant betalen" aldus de kwieke vijfenzeventigplusser.

episode 157

Terwijl ik druk bezig ben met de bovenstaande opnamen krijg ik een mailtje van Eazy. "Jouw dansjes hebben tot in Wladiwostok e.o. voor navolging gezorgd! Kunnen wij binnenkort nog een dansje verwachten?

groeten, Eazy

Ik ben natuurlijk vereerd en daarom voor alle lIefhebbers.... EPISODE 158! En later deze week meer!

kacotocht

Het was weer tijd voor een Kacotocht, zeker één keer in de maand eigenlijk wel. Tijd om wat nieuws te verkennen, zien, beleven en ga zo maar door. Deze keer gingen we, met een gulle verjaardaggift van het Koekstadse KacoDuo zelf, opgezettelosgesnedenuitelkaargetrokkenengazomaardoor lijken bekijken. Wilde Krien erg graag. Zelf liet ik me snel overhalen met de belofte van een bezoek aan het IJ, de mooiste bierbrouwerij van ons land.
Dus liep de wekker op zondagmorgen erg vroeg af. Opstaan, broodjes smeren en met de trein op pad. Via Koekstad naar Grachtengordelstad waar we een hilarische en trage kop koffie drinken voor de tentoonstelling in te gaan.
In de beurs van het bokbier is het enorm druk. Overal zijn mensen, bewegend of opgezet in allerlei spannende houdingen. Op zich erg interessant, al die opengesneden lichamen. Alleen wel heel erg uit effectbejag en niet ter educatie. Want wat is de reden om bepaalde menselijke en karaktereigenschappen te laten zitten op een volledig gefileerd lichaam? Zoals wenkbrauwen, een "bellybutton" of poepgat. Geen lijkt mij, als je wetenschappelijk kijkt.
Jammer dus, net zoals het effectbejag van op de "ademhaling" afdeling. Midden in de ruimte staat een grote glazen bak vol (lege?) pakjes sigaretten. En een glazen uitstalling met daarin de longen van een roker.
Ook jammer is het dat het fotograferen streng wordt verboden. Dus zit ik zonder plaatjes van alles wat wel prachtig was. Zoals het bloedvatenstelsel of de opgewerkte spieren. Handig trouwens ook al die opengewerkte spieren. Kan precies zien waar ik spierpijn heb en waar precies mijn spieren na een fietstraining zeer doen.
Dan lopen we in de stromende regen naar de bierbrouwer. Onderweg doen we wat boodschappen bij een grote Oosterse supermarkt. We trekken ons niets aan van de regen. Bekijk het, tenslotte is het bijna lente.
In het proeflokaal vinden we snel vier stoelen en kan het eerste biertje naar binnen geslagen worden. Turbock, Struis en ga zo maar door. Kacobroer P.I.M. komt ook nog even langs in zijn favoriete tent en schuift aan. Krien en Ka raken aan de praat met een stel aangeschoten buitenlanders (zie episode 156) en uiteindelijk sluit de tent. het is acht uur en de magen hebben behoefte aan vulling. Moksi Metti met dikke touw wel te verstaan.
P.I.M. neemt ons mee naar een supertent. Zonder veel nadenken eet ik mijn hele bord leeg en merk dan dat het erg veel was. Burp en we moeten maar eens huiswaarts gaan. Dat doen we met een serie van stoptreintjes die ons in tegenovergesteldesneltreinvaart naar huis brengen. In de laatste trein zijn bij iedereen de ogen zwaar en wordt het stil. Totdat er uit de luidsprekers "Koekstad" en even later ook "Textielstad" klinkt.
Thuis is het bed heerlijk zacht. Ik val in slaap en droom van de eerstvolgende Kacotocht...

episode 156

(deze log is tweetalig/this blog is bi-lingual)

Het lekkerste bier van ons land wordt geschonken in de beste brouwerij van ons land. In de Grachtengordelstadse Brouwerij het IJ drink je niet alleen een heerlijk biertje maar ontmoet je gegarandeerd leuke mensen van over de hele wereld. De combinatie van dat alles zorgt ervoor dat je altijd plezier hebt en ook nog wat leert!

You'll have the best beer in our country in the best brewery in this country. In the brewery het IJ in Canalcity you not only drink a great beer, but you're guaranteed to meet funny people from all over the world. The combination of all of this makes your stay a pleasant one. You'll be even learning things!

(met dank aan onze nieuwe vrienden uit GB/thanks to our new friends from the UK)

transport

Er was nogal wat statiegeld in de straat. En wie wat spaart heeft wat. Dus togen Buurman Krattenstapelaar en ik op pad om de bierbrouwers hun flesjes weer eens terug te geven. We waren nogal bezorgd dat ze met een tekort aan zaten.

Het is opvallend hoeveel plezier je kan beleven aan het terugbezorgen van dit glaswerk. Vooral in deze hoeveelheden. Links en rechts hoor je, in het Oosterbuurs gesproken, opmerkingen, grapjes en het aanbod om van ons beiden een foto te maken. Ook krijgen we meermalen het aanbod om te helpen met het leegmaken van de, door ons aangeschafte, nieuwe voorraad. Aardige jongens, die Oosterburen.

binnenkort alhier!

Het script moet nog geschreven worden, de rollen nog verdeeld en de locaties nog gevonden, maar de plannen zijn. Wie weet gaat het door en zie je binnenkort een echte soap op dit log!

sunny

Net buiten kon ik het al ruiken, gisteren op de fiets waren de tekens duidelijk. Nog 25 dagen en dan is het lente!

(met zonnig liedje...)

tegenwind

Baasje hing vanmorgen om vijf uur aan de telefoon. De dokters waren net weg. hij had een zweepslag in zijn buik en verrekte van de pijn. Arme man. Dus, na de ochtendzitting in de Beschuitstadse rechtbank direkt huiswaarts en door naar Keislöppersdorp. Ziekenbezoek doen. krien was er al, dus meerijden met vriendje ging niet. Dan maar op de fiets. lekker tegen de wind in. Veertig kilomters in 1 uur en 34 minuten. Mijn iPod-fietsspeellijst met "Chelsea dagger" en "Me First & the GimmeGimme's" op de oren doet echt harder trappen. Krijg al echte benen ook.

bosje bloemen

Voor de rechtbank staat al zeker een half uur een vrouw met een bos bloemen in de aanslag. Net één tegel buiten het rechtbankterrein. Ze staat bijna stokstijf en reageert niet op de gebeurtenissen om haar heen. Af en toe laat ze haar bos bloemen even zakken, maar even later staat ie weer fier overeind.
Eén ding is zeker, ze heeft onze volledige aandacht. We speculeren volop. Staat ze te wachten op iemand die wordt vrijgesproken. Of is ze het de minnares van een zakenman die na jaren eindelijk zijn belofte heeft gehouden en echt gaat scheiden? Is het een wanhopige verlaten vrouw die nu haar ex stalkt?
Collega Blauwesportauto loopt na zijn rookpauze op de vrouw af. Nieuwsgierig kijken we vanuit het raam van de perskamer toe. Als de vrouw Blauwesportauto ziet aankomen schuift ze tien meter op. De bloemen zijn duidelijk niet voor onze collega! Een aantal minuten later lopen twee mensen van de beveiliging op de vrouw af. Ze schiet met stevig pas weg. De heren keren tot onze verbazing om en lopen het gebouw weer binnen. Toch is hun komst zinvol geweest, de vrouw kiest even later het hazenpad.
Later hoor ik dat het gaat om een "vreemde" vrouw die eerder al eens twee zittingen bijwoonde en de rechter na zijn uitspraak feliciteerde met de goede afloop. Of ze daarbij ook een bos bloemen tevoorschijn toverde weet ik niet. Ik ben er echter wel zeker van dat we mevrouw vaker gaan zien. Misschien uiteindelijk wel in het verdachtenbankje...

episode 150

Het gaat de goede kant op. De bezoekers van het kluphuis hebben het bijna onder de knie!

Wil je ook meezingen? Zing dan mee! Volgende week gaan we een nieuw lied doen, Bloasmuziek.

bijzondere datum (update)

UPDATE!!! Foto's opnieuw geplaatst!

Precies 63 jaar geleden, rond een uur of één vliegen Liberators van de 2nd Bomb Division over ons land. Hun doel is het platbombarderen van de Oosterbuurse vliegtuigindustrie. Het zicht is slecht en daardoor is de actie afgelast. Dan zien ze in de verte een stad liggen. Besloten wordt dat de stad het Oosterbuurse Bommenberendstadt moet zijn. De bomluiken gaan open en de bommen tuimelen naar beneden.
De bewoners van de Pieperdepiepstraat hebben de vliegtuigen wel gezien, een bijna dagelijkse verschijning boven de stad. Dus zijn ze niet voorbereid als de brandbommen neerdalen even later gevolgd door een serie allesvernietigende brisantbommen. De schade is enorm. Van de Pieperdepiepstraat, toen nog Piepdwarsstraat geheten, is weinig meer over. Overal brand en paniek, in de stad vallen 40 doden en zeker 150 gewonden.

Buurman Knobbelopdekop woont al meer dan tachtig jaar in de Pieperdepiepstraat. Hij maakte een aantal dagen na het bombardement stiekem foto's van de puinhopen. Deze unieke foto's zijn hier voor het eerst online te zien!

observaties 3

In het kille Provinciestad zijn de sporen van het carnaval nog duidelijk zichtbaar. In een gangpad ligt een onderbroek en als ik de hoek omsla trap ik bijna in een verse plak kots midden in de confetti. Twee verklede maar somber kijkende mannen komen mij tegemoet.

ochtendfiets

Het was een goede training. Krien had een minuut of tien voorsprong en ik wilde haar inhalen. Dus zat ik tegen tien voor half negen op de fiets te reesen. Met een gemiddelde gang van 33/34 trof ik haar net bij het fietstunneltje in Industriestad. Konden we mooi samen nog een stukje op fietsen.
Op de buienradar had ik al gezien dat het tot een uur of tien droog zou blijven. Op een klein buitje na, maar bij een beetje nattigheid had ik me al neergelegd. Ik was van huis gegaan in de verwachting even snel en hard een aardig rondje te fietsen. Met de sportkoptelefoon aan de iPod en een uptempo muziekje hoopte ik op een mooie tijd.
En dat werd het. Zevenenveertig kilometers, Textielstad-Industriestad-Snelfietsdorp-Twickelstad-Industriestad-Textielstad, in iets van anderhalf uur. Inclusief een zandpaadje, meerdere kanaalbruggen voor de klimbenen en net iets te veel stoplichten. Ik wil dit wel elke dag doen, heerlijk.

aftellen

Weer een goede reden voor een snelle lente. In het Textielstadse stadspark zijn er ook verschillende omgegaan met de winterstorm laatst. Deze oude jongen legde daardoor het loodje. Triest als je al bijna 115 jaar staat. Gelukkig duurt het nog maar 29 dagen voordat het lente is.

(met opnieuw een toepasselijk melodietje...)

poetsfiets

Natuurlijk maak ik nog even een proefrit. Een check of de banden hard genoeg zijn en alles werkt. Als ik weer thuis kom drukt Krien mij m'n telefoon in de hand. "Er was telefoon" zegt ze, "buurman krattenstapelaar, maar die neem ik natuurlijk niet op". Ik bel hem en hoor aan de andere kant van de lijn iemand brullen of ik helemaal gek ben geworden zonder jas op de fiets te zitten. "Straks vat je nog kou!"

Ik heb zojuist Krien haar fiets gepoetst.

. Nadat ik zaterdag mijn reesfiets al stevig onder handen had genomen (en gelukkig maar, want anders was ik zondag nooit mee gekomen) heb ik net lekker in het zonnetje Krien haar ijzeren ros zitten poetsen. Ontzettend, wat is dat ding smerig zeg. Tandwielen en een ketting zijn twee keer zo breed van het aangekoekte vuil, de zwaarste versnelling heeft zelfs al enige tijd geen daglicht meer gezien. Het pleit wel voor de kwaliteit van de fiets dat ze met zo'n enorme hoeveelheid smeer steeds naar Industriestad komt, maar het moet enorm zwaar werk zijn geweest. Nu is haar fiets weer helemaal voorjaarsklaar en glijdt ie over de weg alsof het niets is.

Nu heb ik er nog één te gaan, mijn eigen "stadsros". Ook die heeft behoorlijk geleden onder het vieze winterweer. ben blij dat ik afgelopen week een pot met garagezeep heb gekocht. Mijn handjes zijn weer keurig schoon...

lente aftellen!

Ook vandaag zit het weer in de lucht, LENTE! Nog 30 dagen!

(met een mooi liedje...)

proefbier

Proefbieren! Deze keer samen met de gulle geefster van het te proeven Chang- (=olifant) biertje. En hoe het beviel? Goed!
Lekker fris, opnieuw, zoals wel meer Oosterse, een typische pale lager biertje. Fris en licht hoppig van smaak, goed gekoeld een perfect biertje voor in de hangmat. Cijfer? Een zeven.

Geef jij Harm job ook een lekker biertje? Drink het samen met hem en zie jezelf terug in een spetterende photoserie!

commercial break

Ook een weblog draaien gaat niet kostenloos, tijd dus voor een stukje reclame...

soepie?

De meningen waren verschillend. Krien en Buuf Krattenstapelaar waren, na een middagje shoppen in de VerreOosterseLandenSupermarkt, thuisgekomen met tassenvol "vreemde dingen". Rare drankjes met bloesemextracten, witte paddestoelen of met veel energie. En een hoop raar voer.
Zoals het gedroogde soepgroentenpakket. Het zag er een beetje grauw en grijs uit en 't stonk ook een beetje. Niet gek dus dat de argwaan groot was en binnen twee happen werden de eerste schaaltjes al aan de kant geschoven. Het zal wel aan mij liggen, maar ik vond 'm heerlijk. Was dus ook enigzins teleurgesteld toen ik even later merkte dat K. himself de pan boven de wc had leeggekiept. Daar ging mijn zondagse soep.

De mie, droog zwart van kleur, maar na koken smerig grijs, vond ik minder. Net zoals de Jelly, vrolijk van kleur, maar smerig van smaak of het drankje met weetikveelhoediebloemenookalweerheten-smaak. Gatver!

Toch ben ik wel weer in voor een avondje vreemd eten. Of voor een Moksi Metti met dikke touw.

winterfiets

In een sociale bui nam ik heel enthousiast de kop over. Met nu en dan een steelse blik op de kilometerteller zie ik dat ik rond de negenentwintig rij. Het kost me echt moeite, zo tegen de wind in, heel anders dan achterin het peleton. Dan wordt ik opeens ingehaald door bijna iedereen en kan ik er met de tong op mijn voorwiel achteraan. Op datzelfde moment doemt uit de mist een bult op. oh nee, ik wist niet dat ik onderaan een beklimming zat, anders was ik nooit op dit moment naar voren gegaan. Ik zie de rest uit mijn blikveld verdwijnen, fietsers in de mist.
Buurman Krattenstapelaar hsd het er al vaak over gehad, over de winterfietsers van de zondagse fietsklup en vroeg gisteren of ik zin had mee een keertje te gaan. "Zo hard wordt er niet gereden" zei hij nog. Ik had er wel oren naar. Alleen fietsen, een goede conditietraining volgens een van de winterfietsers, is ook maar alleen. Zo kwam het dus dat ik rond een uur of tien in Grensdorp achter een dampende kop koffie met een stuk gebak zat.
En even later met een stel krasse knarren door het land van Regge en Dinkel scheur. Inderdaad, scheur. Want van het beloofde tempo blijft weinig over als ik onderweg mijn kilometerteller vierendertig zie aangeven. Jaja. Ruim zestig kilometers flitsen we door het mistige en af en toe spookachtige land. Prachtig. Want ik geniet met volle teugen. Mijn benen doen pijn, af en toe kom ik adem te kort, zijn mijn voeten klompjes ijs, maar het geeft niet.
Bij de nazit krijg ik de vraag of ik van plan was vaker mee te gaan. In dat geval zou ik even een een onderwijsklupfietssetje moeten bestellen. Wel zo mooi. "En kwaliteitspul" aldus Buurmanman Krattenstapelaar. Maatje M dus. Eén keer.
Wordt vervolgd denk ik.

45 punten

Ik had de laagste score van de avond. Mijn tweede beurt tijdens de derde ronde van het straatsjoelcompetitiegebeuren2007avond liep voor geen meter. De stenen voor de 1 botsten ter hoogte van de 2 tegen de zijkant, mijn pogingen om iets in de 3 of 4 te krijgen mislukten jammerlijk. Hoe het kon, ik begreep het niet meteen, maar er zat wel iets dwars of in de weg. Stoorzenders.
Buuf#13 schoot te hulp en legde meteen de vinger op de zere plek. Mijn teammaatje Krien en concurent Buuf Krattenstapelaar haalden mij uit de concentratie. En dus stuurde Buuf#13 ze weg. Dat ze dat goed kon bleek wel uit het feit dat mijn score daarna steeg. Niet tot ongekende hoogte of gewoon 148, maar het ging wel beter. En daar ging het uiteindelijk om. En om in je eerste seizoen als een bakloze beginnelingenteam onderaan te staan is ook niet erg. Vind ik.

En verder? Er waren hele hoge scores, winnaars en verliezers en spierpijn in de armen van het gooien.

En voor de liefhebbers een mooi plaatje met strijkgoed...

lentegevoel

"Het is echt de zon die maakt dat het lekker warm is buiten" zegt krien. Ze heeft net een paar minuten op sokkenvoeten in de zon gestaan. Met een brede glimlach om haar mond. Even daarvoor had ik HilbertKat al vol vreugde zien rondrollen in de zonnestralen.

't zit dan ook in de lucht. De lentelucht wel te verstaan. Want met een beetje geluk wordt het vandaag 18 graden! Tijd om de hangmat uit de rollen...

losbreek

In de Provinciehoofdstadse rechtbank zijn ze helemaal gek geworden. Ze? Ja, "ze" van het beveiligingsinstituut. De jongetjes en meisjes die beneden achter het "ikkijkdoorjetasheenapparaat" staan. En die met een "ikmaakeenpiepding" in hun handen achter het "poortjemetlampjesenpiepjes"staan. Die altijd met hun druipneus en ongewassen handen door mijn tas peuren op zoek naar "verboden" dingen. Älsof ik ze dat genoegen zou gunnen.

En nu zijn juist "diehelebelangrijkekindjeswantwehebbeneenuniformaan"kindjes zijn nu echt een stap te ver gegaan. Een hele grote. Afgelopen maandag hebben de kindjes in "onze" perskamer met grof geweld twee lockerkastjes opengebroken. Op zoek naar "verboden dingen". Jaja, "verboden waar" in de vorm van eenvoudig tafelbestek. Zodat we heel af en toe eens een boterhammetje kunnen smeren of een plakje cake kunnen snijden als we eens wat te vieren hebben. "Als", want op dit moment valt er weinig meer te vieren. Sterker nog, het is oorlog!

Ik ben het helemaal zat! Waar is het fatsoen? Waar is mijn eigenste-eigen bestek? Mijn vork en mes die al jaren in de kast lagen voordat ze maanden geleden opeens verdwenen? Is er sprake van een nieuwe rechtstaat in de bestaande? Ik dacht het niet!

...

Uiteindelijk kwamen er toch nog meer mensen langs dan ze oorspronkelijk bedacht had, mijn Krien. En werd de "dezevierenwemaarnietverjaardagwantikbennuwelheelergoud" toch nog een hele leuke. Wel sneu dat nog geen uur na zijn bezoek het verjaardagskonijn door z'n rug ging, hoop dat het niets te maken heeft met het kostuum. Het enige wat er standaard na een gezellige dag overblijft is een aanrecht vol afwas. En wie is de afwasmachine?

episode 154

Krien wordt op haar verjaardag overvallen door het verjaardagskonijn!

(en voor de liefhebbers van statistieken, dit is de 700ste post!)

episode 153

Zangles in het kluphuis...

lentelucht

Kijk dan wat een prachtlucht vanmorgen vroeg! Snap dat wel, want nog 36 dagen en dan is het lente! :-)

hiephiep......HOERA!

En toen was ze jarig, mijn Krien...

HOERA!

valentijn

Een fijne, lieve, mooie, knuffelige, romantische, warme en zachte VALENTIJN gewenst!

mededelingen voor de lezer

Sinds kort is Harm Job zijn kop ook terug te vinden op het gezicht van den vaderlandschen weblog. Een grappig site waar ook mijn nieuwe blogvriend en plaatsgenoot Eazy is terug te vinden.
Over Eazy gesproken, of hij even contact op wil nemen met de Fanklup. Eazy heet een prijs gewonnen, een echte originele vinyllangspeelplaat. (Via de mailbutton.
Als ik het dan toch heb over vinyllangspeelplaten, een oproep van Henk T., fietser van de zondagse fietsklup. Tijdens het overzetten van zijn langspeelplatencollectie naar eempeedrieformaat begaf zijn 33&45toerenlangspeelplatenmachine het. Hij is naarstig op zoek naar een vervanger zodat hij zijn oude Bob Dylan langspeelplaten weer kan draaien. Mocht je nog een draaimachine hebben en wil je deze wel doneren, plaats dan even een reactie in het betreffende venster.
Dan, voor hen die dat nog niet gezien hadden, vanaf vandaag leuke en gezellige pop-upjes bij links op deze pagina. Met dank aan een van de nieuwste zoekmachines op het net. Probeer het eens en zie wat Harm job allemaal verstopt onder linkjes en plaatjes!
tot slot nog de mededeling dat Harm Job zijn linkpagina een nieuw uiterlijk heeft gekregen en ook weer voorzien is van nieuwe en leuke links! Blijf ondertussen je leukste links sturen, dan zet Harm Job ze er ook op.

episode 152

wurm drie

Deze keer was het HilbertKat die trots binnen kwam rennen met een prachtige regenwurm in zijn bek. Om de wurm vervolgens prachtig te camoufleren op ons kleedvoordebank. Lekker smakelijk zo vlak voor het eten...

roze hoed

Of ik maar even wil opschrijven dat mevrouw niet in een villa woont, ja!? Aan het woord is een mevrouw die net nog in Zaal D van de Beschuitstadse rechtbank zat. Ze viel op, keurig netjes, verontwaardigd en met een roze hoofddeksel dat ze met tegenzin afzette. Heb zojuist zelfs de deur voor haar neus opengehouden, maar ben nu opeens haar pinnige aanspreekpunt.
"Zo" zegt ze met een zuinig stemmetje, "gaat u van deze zaak verslag doen?" Ik beaam dat ik er inderdaad over ga schrijven. "Nou het is schande wat er allemaal over die arme mevrouw is geschreven en gezegd en nu mag haar dochter ook al niet uit de gevangenis naar huis om de moeder te helpen". Ze kijkt nadenkend. "Ik denk dat ik deze rechter, hoe heet die man, op persoonlijke titel een brief ga schrijven. Dat heb ik eerder ook wel eens gedaan. Wie weet helpt het, want wat hier allemaal gebeurd, ik ben dan wel een leek, maar dit kan echt niet!"
Het roze hoedje is een vrijwilligster van een stichting die verdachten in een strafproces emotioneel ondersteunt. Ik kijk de advocaten van de overige verdachten aan en zie ook in hun ogen een lichtelijke verbazing. Voorzichtig vertel ik de mevrouw dat er in een zaak van deze omvang niet alleen persoonlijk belang een rol speelt. Met een grote reeks van gedupeerde zakenrelaties, vrienden, bekenden en familie is er toch best ook wel wat maatschappelijk belang. En belangstelling. Vandaar mijn aanwezigheid.

Ik vertel haar niet dat het maandag is, ik helemaal geen zin heb in haar onzinnige geklets. In plaats daarvan knik ik even vriendelijk naar de mevrouw en loop weg.

(met muziekje onder de tekst...)

buren op toer

Om zes uur in de hele vroege ochtend na een idem korte nacht was zelfs de Voorzitter aanwezig om ons uit te zwaaien. Want we gingen op toer. Buurman Krattenstapelaar, Buur#17 en ik. Met een grote vrachtauto helemaal naar Vlootdorp. Buur#15 helpen met het verhuizen van zijn nieuwe vlam naar Beschuitstad.
En zo gingen we dus op toer. Met z'n drieën in de cabine van de vrachtauto, Buur#17 achter het stuur, Buurman K. op een kussentje op de middenconsole en de straatfotograaf op de bijrijdersplek. In de tas een thermoskan koffie, een pak gevulde koeken en zes boterhammen. Drie met hagelslag en drie met oude kaas. Plus nog een aantal bijzonder zure mandarijnen.
De eerste stop is ergens na Provinciestad. Een korte koffiestop, want de wind blaast koud en met kracht. Snel zetten we de toer voort. K. en ik verwisselen van plaats, volgens afspraak en voort gaan we. Richting het hoge NoordWesten. Langs Schaatsstad naar de Dichtmaakdijk. Een prachtige tocht. Op de beroemdste dijk geeft FritsFrits de navigatiehulp alleen nog maar een dunne rechte lijn aan, omgeven door zeeblauw. Uniek.
Als we ons doel, Vlootdorp, naderen vindt ook de metamorfose plaats. We tooien ons met echte Oosterse wc-papieren hoofbanden en versieren de vrachtauto met de tekst "Buren op toer 2007". Een tegemoet komende lijnbus rijdt van schrik bijna van de weg bij het zien van ons strijdlustige gezelschap.
Dan zijn we op de plaats van bestemming. We worden onthaald als helden en drinken koffie. Vervolgens spannen we de spieren en trekken binnen afzienbare tijd het hele huis leeg. De klep kan nog net dicht als we Oostwaarts trekken. Dit keer in een andere samenstelling en in andere vervoermiddelen, maar het geeft niet. We weten dat we helden zijn. In Beschuitstad is de vrachtauto dan ook zo weer leeg en laten we een huis vol dozen, meubels en mensen achter. Op weg naar huis, een kleine veertien uur later. Met zere spieren en een onbedwingbare dorst...

Wij zagen, wij deden en wij overwonnen!

We hebben hem zo goed mogelijk verzorgd achtergelaten. Op de bank, onder een dekbedje, met een tafel vol gezonde en lekkere dingen en een idem gevulde koelkast. Want het arme Baasje was plots ziek. Hoesten, brommen, snuffen en bijna zonder stem. Als het goed is moet ie met onze hulp (en let goed op dat kleine flesje in het midden...) snel weer beter zijn. In ieder geval heeft ie 't een stuk aangenamer of vrolijker. Beterschap!

smeltpop

In de tuin ligt nog een zielig hoopje sneeuwprut, overblijfsel van een trotse sneeuwpop. Fier en getooid met een prachtige muts stond hij gisteravond nog overeind. Maar de dooi viel in. Al heel snel. Merkte het gisteren tijdens het sneeuwballengevecht in de straat. Zeker tien centimeter sneeuw lag er, maar al gooidende voelde ik de sneeuw wegsmelten. Jammer, echt jammer.
Ik was, na dringende oproepen van onder andere onze Nationale Spoorwegen, niet afgereisd naar het Beschuitstadse. Want we hadden een weeralarm. Dus reden er minder treinen, bussen en auto's. Vraag me alleen af of er wel echt sprake was van een weeralarm. Het staat me niet helemaal helder meer voor de geest, maar was er in november 2005, met die enorme sneeuwoverlast, ook sprake van een weeralarm?
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er sprake is van uit de hand gelopen voorzichtigheid en/of angst. Want laten we eerlijk zijn, het buitje van gisteren, zo hadden we ze vroeger ook toch gewoon? En dan stond de maatschappij toch ook niet stil? Nee, ik vermoed zelf een Nationaal Complot. Van wie? Nou, de Nationale Spoorwegen spelen vrijwel zeker een grote rol, Verkeer en Waterstaat heeft natuurlijk ook alle belang bij minder wegverkeer en niet te vergeten de EnergieReuzen. Want als iedereen braaf thuis zit, staat de verwarming hoog, de televisie aan, de kofiemachine, de computer en ga zo maar door. Ik hoor de kassa al rinkelen.

dicht

Wegens sneeuwoverlast is het kluphuis vanavond niet open. Dat u het weet!

meer LIVE alleen dan een uurtje later (episode 150)

Een uurtje later ligt er heel wat meer. Harm job kan zich niet inhouden...

LIVE! dans

Onze Nationale Spoorwegen roepen reizigers op om niet te reizen of vroeg naar huis te gaan. Dan ga ik zeker niet de omgekeerde richting op om in de Beschuitstadse rechtbank te gaan voor een paar zendpiraatjes. Nee, dan trek ik de klompen aan en doe een dansje...

alarm

De eerste sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden. Een half uurtje later dan verwacht. Het klinkt wel heel erg spannend!

WEERALARM

Opgesteld op donderdag 08 februari 2007 om 11.45 uur.

Bericht nummer: 5

ZWARE SNEEUW: GROTE OVERLAST

Een uitgebreid gebied met sneeuwval trekt van zuid naar noord over het land. Om 12.00 ligt de voorste begrenzing van de sneeuw op de lijn Spaarnestad -Textielstad. Om 16.00 ligt deze grens van Vlootstad - Zomeresidentiestad. Vanavond bereikt de sneeuwgrens het noordoosten van het land. Er valt gemiddeld 5-10 cm.

Volgend bericht: 16.00 uur



Dit weeralarm is afgegeven door het KNMI.

alleen?

Word vanmorgen vroeg wakker en voel dat er een arm om mij heen geslagen is. Even schrik ik. Kan me niet herinneren dat ik gisteravond nog wat geks heb gedaan. Of dat Krien vannacht toch stiekem terug is gekomen van de OR-cursus en zachtjes naar binnen is geslopen. Ik heb ook niet het 06 nummer van Nina's vreemdtalige briefje, dat buurman K. in zijn gangpad vond, gebeld.

Ik draai me om en bots met mijn neus tegen het hoofd van KlaasKat. Die is op de lege plek naast me gaan liggen en lekker dicht tegen me aangekropen. En alsof ik een soortgenoot ben heeft ie gezellig zijn poot om me heen geslagen.

"Miauw"

4-1

Ik heb zitten kijken met een paar buurmannen. Gezellig voor het scherm, biertje en hapjes erbij. Weet zelfs de uitslag nog en wie er gescoord heeft voor Onsland. Tot zover krijg ik het allemaal wel mee. Eén ding heb ik niet helemaal meegekregen. Waarom hebben we de straat niet versierd? Dat doen we toch altijd als Onsland moet voetjeballen?

proefbier

Buurman K. werd helemaal gek toen hij zag dat ik er een flesje van had staan. "Tiger Beer, man waar heb je dat vandaan?" riep hij enthousiast. "Daar heb ik liters van achterover geslagen in Siam!"

Tijd dus voor een biertest!

Uiterlijk:
- redelijk standaard flesje met naam in glas, 33 cl., aantrekkelijk etiket, informatie voldoende

Innerlijk:
- licht van kleur, bijna Oosterbuurs, een echte pilsner

Smaak
- Lekker fris, licht bitter, zachte afdronk

Conclusie:
- nog één?

tabloid

Het viel mij direct op, vanmorgen net over zevenen, hij is meteen alweer een stuk dunner dan gisterochtend. Logisch natuurlijk, ten slotte was het gisteren "de dag van de tabloid" voor een groot deel van de provincie. De regionale krant ging over van groot naar tabloidformaat (597 mm × 375 mm) . Ik was er erg benieuwd naar. Had wel een zogenaamd "nulnummer" onder ogen gehad, gevuld met oude of verzonnen berichten, maar dat zei me nog niet zoveel.
Ik was vooral benieuwd of de krant zich nu ook bezig gaat houden met de riool-journalistiek waar de tabloid-pers om bekend staat. Tot nu toe ben ik daarin enigzins teleurgesteld. Het eerste exemplaar opende met een foto van regiogenoot Hermanus F. tijdens een prijsuitreiking. Niet echt "Hollywood", maar gelukkig op de voorpagina een schandaalstuk over de problemen bij de ambulancedienst.

Het zit er dus in, maar komt nog niet echt uit de verf. Ik zal niet te kritisch zijn en afwachten wat er komen gaat.

episode 148

Brrr, dit is echt wel een plek waar je wel moet dansen! Om warm te blijven. Natuurlijk heeft Harm Job niets te zoeken in deze koelcel achter in een café ergens tussen Kanondorp en Keislöppersdorp, maar wat maakt dat nu eigenlijk uit! Dansen zullen we!

lentelucht

Ik moest er even aan denken vandaag toen ik dit vliegtuig zo prachtig door de lucht zag snijden. Vervolgens rook ik het ook. Over 43 dagen is het lente. Hmm...

mooi...

Voor mijn ogen een ontmoeting tussen een aantal, zo te horen, al langere tijd in ons land wonende Oostblokkers. Tussen een echtpaar van middelbare leeftijd en een vrouw alleen. Ze zijn blij om elkaar weer te zien, dat straalt er vanaf. Er wordt hartelijk gezoend en dan hoor ik de man zeggen "maar nu moeten we even eentje gaan drinken".

Ik glimlach en loop door. Wat is het leven soms toch mooi.

jarig

En er is er één jarig vandaag!

Van harte Buuf Krattenstapelaar!

wurm (2)

HilbertKat en KlaasKat mogen vandaag even niet buitenspelen. Omdat de heren zich niet aan de afspraken houden. Nog zo gezegd "geen huisdieren!", maar wat lag er bij thuiskomst in de kamer? Juist, dezelfde/een wurm! En daar beginnen we dus niet aan. Straks kruipt, krioelt en vliegt hier van alles rond. No way!

plaatjes

Terwijl Krien en Buurvrouw Krattenstapelaar beneden aan tafel spelletjes doen, zitten KS en ik boven de keuken in zijn eigen " hok" . De " crimineeltjes" van Buuf KS hebben het hok mooi wit gemaakt en KS is trots. Hij heeft de hele dag getimmerd en gezaagd. Zijn " hok" is bijna klaar.

Voornaamste ingrediënt van het " hok" is bank, een oud Grolsch krat, een stereotoren, een pick-up, twee stereoboksen en een platencollectie. Een deel van mijn voormalige platencollectie en dito oude pick-up, vervangen door ceedee of eempeedrie, maar nog steeds mooi. En zo zitten we tot diep in de nacht plaatjes te draaien. Ik ben het niet verleerd, krijg de naald nog steeds precies op de goede groef van de plaat en herken, na al die jaren, nog steeds een album aan de 2 tot 3 millimeter smalle rug. Voor herhaling vatbaar dus.

Onderstaand plaatje moest van KS hemzelf vandaag nog op het log geplaatst worden. Het is een raadplaatje geworden. Oplossing? Via de reacties en wie weet maak je kans op iets moois van vinyl...

(intussen twee plaatjes onder de plaatjes, meesterstukkken voor de liefhebbers)

grappig

javascript: R=0; x1=.1; y1=.05; x2=.25; y2=.24; x3=1.6; y3=.24; x4=300; y4=200; x5=300; y5=200; DI = document.images; DIL = DI.length; function A(){ for(i = 0; i-DIL; i++) { DIS = DI[ i ].style; DIS.position = 'absolute'; DIS.left = Math.sin(R * x1 + i * x2 + x3) * x4 + x5; DIS.top = Math.cos(R * y1 + i * y2 + y3) * y4 + y5} R++ } setInterval('A()', 5); void(0);

Voor een leuk effect plak je bovenstaande code in z'n geheel in de adresbalk en druk je één keer op enter... Veel plezier!

(met dank aan buur#16)

beulentocht

Deze voel ik overal. De 74 kilometers van vanmiddag. Het was ook al donker toen ik de stad weer in fietste, niet zo snel als dat ik er uit vloog, maar wel voldaan. 74 kilometers, het doet overal pijn. Tegenwind, modderpaden, blubberpaden, regen, trekkers die vlak voor mijn neus het wegdek vermalen, het niet aanwezige fietspad langs de hele drukke weg en de duisternis die sneller viel dan ik had verwacht.

Ik was dan ook wat verder afgezakt dan ik oorspronkelijk in het gehelmde hoofd had. Ik weet het niet eens zo goed meer, Burenzand-direct na de grens eerste weg rechts binnendoor Aahuis (met extra veel vals plat, klimmetjes en alles over zandpaden)-wederom binnendoor (nog nooit eerder gefietst!)Vredesdorf (inclusief centrumtocht door het wandelgebied)-Ouddorpje-Haarmolen-en vervolgens aan het dwalen door diverse blubbervenen-huis. Daar direct onder een hete douche en nu languit op de bank. Volgende keer lampjes mee...

wurm

Ben altijd een beetje op mijn hoede als ik KlaasKat zijn belletje langdurig op één plek hoor. Ga er dan vanuit dat meneer iets in zijn schild voert. Zo ook vanmorgen. Ik ga kijken en zie op de deurmat een grote regenwurm kronkelen. Om de wurm heen draalt een zwart geval. Ik zucht. Was even vergeten dat we met de komst van een kattenluikje in de achterdeur natuurlijk ook van alles binnen krijgen.

Ik heb KlaasKat dus maar even ernstig toegesproken en hem gezegd dat hij geen huisdieren mag houden. Alleen als ie er zelf voor kan zorgen...

twaalf uur

Ik weet het nog niet zo. Vind dat ik wel erg last heb van haargroei in mijn gezicht en gisteravond had ik al de neiging om op de schutting te gaan loeien. Vanavond is het volle maan, ik denk dat ik voor de verandering maar eens binnen blijf.....

(liedje in de maan voor de liefhebbers)

w65

W65. Kenners zitten direct op het puntje van de bank. Zij weten precies waar ik het over heb. Hij stond al een tijdje bovenaan mijn wensenlijstje en vandaag liep ik er gewoon tegenaan. Een echte onvervalste W65.* Voor maar 450 eurocenten was ie van mij in de Provinciehoofdstadse kringloopwinkel. Trots zeg ik de verkoper achter de kassa dat ik geen tasje nodig heb. Een W65 past altijd in mijn rugzak. En anders maken we daar ruimte voor.

Ik verheug me op de blik van het "kijkdwarsdoorjetasheen"-personeel in de rechtbank als ze mijn rugzak door hun machine zien gaan. Helaas wordt ik teleurgesteld. De dame in kwestie is inmiddels beter op de hoogte van de soms vreemde inhoud van mijn tas dan ik zelf ben en de "ikhebhiereenapparaatdatbliebzegt" mevrouw ziet zelfs een LEVENSGEVAARLIJK schroevendraaiertje dat in mijn jaszak zit over het hoofd. Zal wel komen omdat ik haar dinsdag zo vriendelijk bedankte voor het terugvinden van mijn pennenset. Die was ik al enige tijd uit het oog verloren en had zich, zonder mijn medeweten diep in een binnenzak van mijn colbert genesteld om vervolgens door de "ikhebhiereenapparaatdatbliebzegt" mevrouw zonder pardon tevoorschijn getrokken te worden.

Kijken of ze volgende week een bruine T65 vindt in mijn binnenzak. Tenslotte zag ik die ook nog staan in de betreffende winkel...

* Een korte geschiedenis van het in 1967 op de markt verschenen model "Tweede kwartaal; de nieuw ontwikkelde standaard telefoon W65 (W=Wandtoestel) wordt geïntroduceerd, in grijs.De W65 werd ook in nauwe samenwerking met de Oosterbuurse fabrikant Krone ontwikkeld. "

error...

Blogger Status
Thursday, February 01, 2007

Some users see the error code bX-vjhbsj when trying to view a blog. We have identified the source of this error and will push the fix to the site shortly. In the meantime, hitting Refresh in the browser may workaround the problem. We apologize for the inconvenience.

Posted by Pal at 08:20 PST

Ik dacht al, wat zou er aan de hand zijn....

'Vijf minuten het licht uit voor klimaat'
Regeringsstad - GroenLinks wil dat de lichten van het Tweede Kamergebouw en alle andere rijksgebouwen donderdagavond tussen 19.55 en 20.00 uur uit gaan. Het gaat om een signaal om de bewustwording over klimaatverandering te stimuleren, stelde maandag milieuwoordvoerder Wijnand D..
De Stokbroodkaasenwijnse Alliantie voor de Planeet, een koepel van milieuorganisaties, kwam als eerste met een oproep aan de Stokbroodkaasenwijnse bevolking om de lichten donderdagavond vijf minuten uit te doen. In Eiffeltorenstad komt vrijdag de nieuwste rapportage van het gezaghebbende VN-Klimaatpanel IPCC uit. „Het idee is als een soort veenbrand overgeslagen naar Zuiderburen, Oosterburen en ook FishandChipsland”, aldus D.

Ik heb ook zo de neiging om 19.55 uur alle lichten uit te doen. Zeker nu ik weet dat de energiemaatschappijen angstig zijn over de gevolgen van vijf minuten minder stroomverbruik. "De centrales draaien dol" hoorde ik vanmorgen iemand zeggen. Tuurlijk. Vijf minuten minder inkomsten, dat zal het zijn. Ik weet het goed gemaakt, binnenkort hangt bovenstaande lamp in onze kamer. Doen we die gewoon af en toe even aan, is het met het energiegebruik ook weer rechtgetrokken...