donderdag 16 september 2010

mineur



Zij zit er al een paar minuten als hij binnenkomt. Vol twijfel nadert hij haar uitermate voorzichtig. Een geforceerd vrolijk hallooooo blijft onbeantwoord. De dopjes van haar koptelefoon blijven in als ze zich van hem afwendt en afstandelijk naar buiten blijft kijken. Haar lichaamstaal is duidelijk, ze wil niets (meer?) met hem te maken hebben. "Blijf van me af" communiceert het zo luid dat ik er zelfs ongemakkelijk van word. Hij verdringt het en zet zich naast haar neer. Liefkozend, angstig en ongerust raakt hij haar aan. Ze verstrakt en kruipt bijna in het venster. Na vijf minuten ontstaat er zachtjes een gesprek. 
Inmiddels staat mijn iPod op speellijst vrolijk. Isaac Hayes verdrijft het beklemmende gevoel met het prachtige Hyperbolicsyllabicsesquedalymistic, negen minuten veertig lang. Bij het uitstappen kijk ik niet achterom.

1 opmerking:

  1. Jammer dat we t niet wisten. We waren in het wilde westen en hadden je graag aan komen moedigen!

    BeantwoordenVerwijderen