Pinkpop 2009

Op de ochtend van de derde dag beslis ik dat het mijn laatste Pinkpop is. De afgelopen nacht hebben de buren ons opnieuw tot laat uit de slaap gehouden en ik ben het zat. We staan niet op Camping A, B, C of het nieuwe D, nee, we staan op een rustige boerderijcamping maar Linda, Linda en de als een meisje lachende Barrie en hun vriendjes blijven tot diep in de nacht bezig. Niet met feesten, nee, met de financiële crisis en verhalen over automutilatiepatiënten. En dat alles nog geen meter van mijn hoofd.



Het festival is prachtig. Leuke bands, perfect weer, na jaren eindelijk de 3FM matjes te pakken (jezelf voor lul zetten door een liedje te zingen, in ruil voor een begeerd stuk plastic), zon, zon en nog eens zon (op precies 1 buitje van een paar minuten na), vet eten, biertjes, rare mensen, rare mensen kijken en ga zo maar door.



Maar het is wel massaal. Zeker op dag 3, als er 65.000 mensen rondlopen. Op zoek naar een plekje voor het podium, een vrij toilet, een drankje, souvenir of zak patat. Het is dus steeds dringen geblazen, vijf meter ongehinderd lopen is een genot, net als een niet al te vervuild plekje om te zitten.



De bands zijn, over het algemeen, goed. Franz Ferdinand en the Kooks zetten een perfecte show neer, De Jeugd van Tegenwoordig swingt de pan uit, The Boss laat ik links liggen als hij een preek van 5 minuten begint af te steken over love and understanding, Placebo klinkt als een CD en krijgt en twee en de meeste optredens in de tent zijn te warm of te druk om bij te wonen. Zo kom ik bij Dr. Lekroluv niet veel dichterbij dan 50 meter van de tent. Ik maak een dansje op mijn veertig vierkante centimeters en laat het voor wat het is.



Met Buurvrouw Krattenstapelaar, Buuv, S-Anne, Liedian en haar broer GI Joe erbij is het een hele klup die steeds in de massa rond moet. Liedian en haar broer verliezen we steeds uit het oog, het geeft niet, we hebben afgesproken ieder ons eigen weg te gaan en komen elkaar ergens op de camping wel weer tegen voor een lekker ontbijtje. Buuv viert haar verjaardag op dag drie met een dag vol optredens, een dochter die voor 70 euro aan bonnen bij elkaar verzameld met lege bekers en een bak patat. Kado's en slingers doen we een andere keer, in een iets rustigere omgeving.







Kortom, Pinkpop 2009 een succes, maar of ik nog een keer langskom weet ik niet. Wie weet ben ik tegen de tijd dat het nieuwe programma bekend gemaakt wordt al die drukte en verschrikkelijk dronken mensen vergeten en ga ik alsnog.
Maar eerst uitrusten. Heel erg uitrusten...