Bijna twee uur was ik er mee bezig. Met het poetsen van mijn reesfiets. Na de laatste kluptocht (73 kilometers!) was ie nogal smerig. De laatste kilometers sleepte ik zeker een halve kilo aan zand en andere troep met me mee. En da's niet goed. Zeker niet voor het aandrijfsysteem. Dat maakte na al die kilometers ook al verdacht knarsende geluiden. Tijd voor een goede poetsbeurt dus.
Want de fiets van een echt kluplid moet natuurlijk altijd paraat staan. In deze tijd van het jaar weet je nooit wanneer de kans op een mooie tocht zich voordoet. Ik ben er nu helemaal klaar voor. Een versgepoetste fiets met volgepompte bandjes, winterfietshandschoenen, een bandana voor onder de helm, een warm kolletje, lange fietsbroek, extra dik reesfietshemd en ga zo maar door.
Dus zie je straks in de extreme kou een eenzame reesfietser langkomen, grote kans dat ik het ben. Hoop ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten