We namen de "zonneweg". Niet omdat ik bijgelovig ben, maar een ritje over de eerste weg links na de grens brengt wel bijna altijd mooi weer en zonneschijn. Zo ook deze keer. Binnen een paar kilometer konden we al "immer wieder geht die Sonne auf" zingen. De voorzitter en ik. Medebestuurslid Krattenstapelaar zit ergens in een sneeuwloos skigebied te wachten tot er wat naar beneden komt. Het werd dus officieel de laatste kluptocht van het jaar. Een rondje Zonneweg-Graasdorf-buurtvanAhuis-Haarmolen-suicidale teckel-kluphuis. Vierenveertig gereden kilometers in ongeveer één uur en vijftig minuten. Bijzonder was toch wel de grote tegenwind in een windstil landschap. "Hoge luchtdruk" aldus binnenfietskluplid Krien. Wel iets om rekening mee te houden, want het was alsof je constant vals plat fietst. Gemeen dus.
Maar wat uiteindelijk overblijft is een tevreden gevoel van toch weer een aantal kilometers in de benen en een geslaagde fietstocht. De vaste traditie van een goed glas bewaren we voor de komende jaarwisseling. Voor als we de afsluitende jaarvergadering met jaarverslag doen.
en nu dus weer de fiets schoonmaken voor volgend jaar.....
BeantwoordenVerwijderen