zondag 12 september 2010

nat


Voordeel van een (licht) autistische routeman is dat die zich niets aantrekt van bijvoorbeeld het weer. Dus als het na dertig kilometer begint te regenen kiest hij niet automatisch de kortste route, maar blijft vasthouden aan het plan. En dus kom je dan kletsnat en ijskoud thuis. Maar wel met een dikke 70 kilometer hardrijden in de benen. En een hoop straatvuil.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten