".................dansschool Veenstra....En daar komen de dames, want we gaan sprinten voor vijf premies bij terugkomst en punten voor de leidersprijs en daar gaat Marianne Vos...Marianne Vos, de kopvrouwe van Nederland Bloeit, ze was wereldkampioene bij de junioren, wereldkampioene in het veld, wereldkampioene op de weg, wereldkampioene op de baan, olympisch kampioene op de baan....... als het het snel achter elkaar zegt lijkt het een klein rijtje maar als je het wat langzamer zegt en gaat realiseren wat zij op 23 jarige leeftijd allemaal al gepresteerd heeft, dan kan je zeggen, hier rijdt wel een heel bijzonder wielrenner, misschien wel de beste van ons land..."
Het tettert op volle sterkte door de luidsprekers. Op het parcours van de Profronde van Beschuitsstad loopt een van de speakers heen en weer. Vanuit het finishgebied heeft hij slechts een paar honderd meter zicht op de koers, maar als een echte Theo Koomen weet hij er een adembenemende wedstrijd van te maken. Spectaculaire ontsnappingen, heldhaftige pogingen van achterblijvers om aan te haken bij de kopgroep, feitjes, weetjes, geruchten en een doorlopende stroom van reclame-uitingen, als een kakofonische waterval stromen zijn woorden over de hoofden van de toeschouwers.
Marianne Vos in de bocht
Ondertussen racen de dames onafgebroken door de straten van de beschuitstad. Ronde na ronde zoeven ze langs pleinen vol langzaam dronken wordende toeschouwers, hoempapaënde blaasorkesten, worstenkramen, leegstaande winkelpanden. Ze zoeven langs meters spandoek vol reclame van plaatselijke ondernemers en over een duister achterafstraatje. Voor de rensters is het allemaal één grote blur met hier en daar plotse scherptes en nanoseconden van herkennig. Een ouder, geliefde of die eenzame man met het rode verschoten wereldbeker wielerpetje. De concentratie is gericht op het bochtige parcours.
Marijn de Vries Kirsten Wild
Later in de permanence vertrouwt winnares Arenda Grimbergen mij toe dat daar haar geluk lag. In de bochten. Al lang geen full-time renster meer, zit ze alleen nog maar op de dinsdagen donderdag op de fiets. Ze kon slim gebruik maken van een van haar tegenstanders en "kan redelijk goed door de bochten komen". Ze straalt als ze verhaalt over haar belevenissen in de ronde. In de grote ronden komt ze niet meer mee, na 60, 70 kilometer zit ze kapot. Een koers als de profronde past haar beter en winnen in haar geboorteplaats is fantastisch...
Marianne Vos met beker derde plaats.
Kirsten Wild
Onwijs die foto's&wat leuk beschreven!ja die dames kunnen rijden,Harmjob!deel 2 volgt nog?ciao ciao!
BeantwoordenVerwijderen