Ze is erg boos. De mevrouw op station Beschuitstad Rietkraag. Wat ze ook drukt op de deurknop, open gaat ie niet. Logisch, dit is geen intercitystation en we staan alleen maar stil om op het andere spoor een goederentrein door te laten.
De mevrouw snapt het duidelijk niet. Geƫrgerd kijkt ze op haar horloge (trein is vijf minuten te vroeg), naar de borden en besluit opnieuw een serie van krachtige duimbewegingen los te laten op de knop. Ik gebaar dat het zinloos is, maar de boodschap komt niet over. Dan is de goederentrein voorbij en trekken we op. Nog veel bozer loopt ze weg, nu niet alleen op de spoorwegen, maar ook op mij.
Grappig.
De mevrouw snapt het duidelijk niet. Geƫrgerd kijkt ze op haar horloge (trein is vijf minuten te vroeg), naar de borden en besluit opnieuw een serie van krachtige duimbewegingen los te laten op de knop. Ik gebaar dat het zinloos is, maar de boodschap komt niet over. Dan is de goederentrein voorbij en trekken we op. Nog veel bozer loopt ze weg, nu niet alleen op de spoorwegen, maar ook op mij.
Grappig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten