kluptocht

Een unieke tocht. Zaterdag 9 december 2006, om kwart voor tien in het kluphuis verzamelen voor een kop koffie en toeroverleg. Na een aantal supernatte winderige dagen is het prachtig weer. Tijd voor een kluptocht! De hele klup is paraat, voorzitter, secretaris en penningmeester. We gaan wis en zeker op pad.
Eerst maar eens "langs 'n Poal" of "noar den Pruus" en dan diep het prachtige fietsland in. Voor de zekerheid nemen we eerst de "zonneweg", het eerste boerenweggetje achter de grens. Geen bijgeloof, maar alle keren dat we deze weg nemen wordt, is en blijft het mooi weer.
Zo trappen we voort. Het tempo zit er mooi in, met snelheden van rond de 28/29 vliegen we door het zonnige herfstlandschap. De tocht gaat richting Nieuwenburcht, een schattig plaatsje in een mooi gebied als secretaris Krattenstapelaar opeens een bekende "berg" in de verte ziet. Een berg met "wel een 12% klim" beweerde hij eerder.
We besluiten en masse om, nu we toch zo dichtbij deze legendarische bult zijn, er direct op af te gaan. En dan gaat het mis. Opeens is onze ervaringdeskundige en routeplanner niet meer zo zeker van de te volgen paden. Al snel verdwalen we. In een wirwar van landweggetjes, bos- en zandpaden en zinloze viaducten komen we nergens uit. Ook een blik op de meegebrachte kaart heeft geen zin, als je niet weet waar je bent, is het vooral een mooi ding om te hebben. Maar niet handig.
Het idee ontstaat dat K. liever niet tegen de bult omhoog gaat en ons daarom een rad voor de ogen draait. Dan duikt toch opeens in de verte een "hoogte" op. De neuzen gaan één richting op en even later staan we bovenop een bult. De molenbult van Ochwateentroepdorf. Kilometers van de bedoelde " Helle-beklimming", maar wel een bult. Ondertussen schijnt de zon nog, we nemen een korte eetpauze en storten ons dan de diepte in.
Helden zijn we. Zeker als we uiteindelijk na vele zware kilometers over mulle zandpaadjes eindelijk weer n het kluphuis aankomen. 73 kilometers hebben we in de benen zitten en het zweet staat op de rug. Het koele biertje smaakt goed als afsluiting van deze legendarische tocht.