zomeravonden...

Hij had nog zulke goede voornemens. Geen bier. Maar naar mate het donkerder werd vervaagden ze en maakten plaats voor het gevoel dat alle stoeltjes tegen half 11 wel eens bezet zouden zijn. Hij had gelijk, onze receptenman K.. De eerste was ik zelf. Van huis en haard verdreven, omdat de "buurtfeestcommissie" vergaderde bij ons achter in de tuin, zocht ik een opvangplek twee huizen verderop.
En, we begonnen met een kopjes thee of twee. Als snel ging het mis. Van alle kanten van, achter en over de schutting verschenen ze, de heren en later ook de dames, uit de buurt. Dus werd het een uur of 1 voordat de laatste buurman over zijn eigen schutting klom... Toch wel gezellig zo hoor, die lange zwoele zomeravonden.