Veel meer kan ik niet doen. Zwaaien en kijken. Ik zit in de trein en kijk wat voor me uit over het Industriestadse station. Plots schuift DaMob in mijn blikveld. Ik zwaai, grijp mijn tas en wil uitstappen. Even tijd voor een kletspraatje en misschien een terrasbezoekje. Op dat moment zie zie ik het perron wegschuiven. En zwaai ik nog maar even.
Damn, kon het schuim van een lekker witbiertje al proeven op mijn bovenlip. Het mocht niet zo zijn.
Het was een onverwacht genoegen, u te mogen aantreffen aan de andere kant van het treinraampje op het Industriestadse station... Waar kwam u vandaan? Provinciehoofdstad? Beschuitstad? Jammer dat we elkaar niet eerder getroffen hadden in de trein...
BeantwoordenVerwijderenHet heeft wel iets van een film noir: hij komt aan met de trein, nog net op tijd om haar te zien zitten in de sneltrein die langzaam vaart begint te maken. Wuivende handen, betraande blikken en de langzaam aanzwellende muziek die het einde van de film aankondigen, terwijl hij achterblijft, eenzaam op het desolate perron.
Of is dat te veel eer voor Industriestadse stationnetje op een snikhete dinsdagmiddag?
Affijn, we gaan de schade inhalen en je houdt het biertje te goed!
maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn, Dan onder helsch geratel en gestamp met u verplet te worden door één trein?
BeantwoordenVerwijderenHi! Just want to say what a nice site. Bye, see you soon.
BeantwoordenVerwijderen»
Keep up the good work. thnx!
BeantwoordenVerwijderen»