thuis!

Rond 22.22 uur sta ik nog weer een keer op de schutting en roep heel hard, maar enigzins wanhopig, zijn naam. Heel hard. Vervolgens hoor ik niets. Geen gerinkel van een belletje, nada niets.

Tot ik plaats neem aan mijn buitenkantoor. Aan de andere kant van de poort klinkt een heel hard en kort MIAUW! Ik trek de poort open en daar is ie! HilbertKat! Direct rent KlaasKat, die bij nader inzien al een paar minuten onrustig was, erop af. VRIENDJE IS THUIS!!!

Ik zet 'm binnen en geef direct een enorme bak met voer. Ik weet niet waar hij gezeten heeft, hij ruikt wel anders, naar brood (!?) maar ik ben blij. Vlak daarna komt Krien thuis. Is wat vroeger, voor de volgende zoekronde. Ze vliegt ons rode mormel direct om de nek. Wat een opluchting...