Ondanks een zware tuinvernietigende maar frisse regenbui (zie foto hieronder) kan ik trots mijn zelfgekweekte gras laten zien. Slechts een paar sprietjes, maar het begin is er. Weet nu al zeker dat ik bij moet zaaien omdat die geweldige hoosbui de meeste zaadjes heeft meegevoerd, toch ben ik blij. Want ze zeggen wel dat je gras kunt zaaien, maar dat kan ook wel een grap zijn. Krien is nu helemaal blij, die ziet zichzelf al helemaal languit liggen op het groene kriebelspul.
En om aan te geven hoe zwaar de hoosbui was een foto van onze prachtige, dit jaar met groeistuipen bezielde, vlinderplant. Vol in de bloei kon ie vanmiddag de regenvloed niet aan. En waarom niet? Omdat de bloemen te zwaar werden door het water. Dus legde onze paarse jongen zijn hoofd op het steeds smaller wordende tegelpad. Gelukkig kon ik 'm op tijd redden en uitschudden. Pfffjoei...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten